جناب پژوهشگر و سیاست‌های جهانی (پاسخ به غیاث آبادی شماره ۲۶)
آقای غیاث آبادی ادعایی نموده اند در نوشته ای به نام رنجهای بشری شماره ی ۲۶ که به شرح زیر می باشد:
تاریخ و باستان‌شناسی آگاهانه، روشنگرانه و واقعگرایانه می‌تواند بنیادهای حکومت‌های توتالیتر را سست کند. به همین دلیل، بسیاری از حکومت‌ها یا بعضی از اپوزیسیون‌‌ها می‌کوشند تا شعارهای پوشالی و پهلوان‌پنبه سازی‌های عوام‌گرایانه را بجای باستان‌شناسی، تاریخ و فلسفه تاریخ بنشانند و آنها را بدل از اصل به خورد عوام محتاج به دستاویزهای تاریخی بدهند.
و اما پاسخ ایشان به شرح زیر می باشد :
با عرض سلام خدمت جناب آقای غیاث آبادی کار‌شناس تاریخ باستان و فعال سیاسی و اجتماعی… جناب آقای پزوهشگر این گفتار شما با رفتارتان تناقض بنیادین دارد، تاریخ ابزار مبارزه و اصلاح نیست بلکه از حقایق اثبات شده تشکیل شده است و وظیفه پزوهشگر بررسی و بازخوانی و جمعبندی آن است. البته مطالعه تاریخی اثری بنیادین بر بینش و عملکرد خواننده خواهد گذاشت اما شما هنگامی که آگاهانه و هدفمندانه به نقض حقایقی که در گذشته خود اثبات کرده بودید پرداختید، نشان دادید که تاریخ برای شما ابزاری برای پیشبرد اهداف شخصی است. شما به اصولی که هر دانشجویی ابتدایی تاریخ هم می‌داند به راحتی پشت کردید.
شما به مانند سیاستمدارانی که از آنها گله مندید به تاریخ نگاه ابزاری دارید و شایسته عنوان پزوهشگر نیستید.
پاسخ به غیاث آبادی 
No trackbacks yet.